ساختمانهای متروکه و ویران همیشه برایم جذاب بوده است؛ انگار شبیه دروازه‌ای برای سفر در زمان و کشف رازهای پهان.
لا‌به‌لای دیوارهای ریخته و آجرهای شکسته آبادانی به چشم می‌خورد. حضور کمرنگ ساکنان قبل و قصه‌های‌شان پررنگ است و تا ابد پا برجا است.
اگر کمی دقیق‌تر نگاه کنیم و گوش کنیم، صدای ساکنان و خنده‌هایشان پابرجا است، فقط باید از نزدیک‌تر نگاه کرد.
مجموعه عکس گذشته استمراری از تهمینه منزوی
